شاهنامه فردوسی
«سباک» در شاهنامه فردوسی
یکی نامور بود نامش سباک
ابا آلت و لشکر و رای پاک
پراندیشه شد نامجوی از سباک
دلش گشت زان پیر پر بیم و باک
نژندست پرمایه جان سباک
اگر دل ندارد سوی شاه پاک
چو شد چادر چرخ پیروزهرنگ
سپاه سباک اندر آمد به جنگ
برفت از میان بزرگان سباک
تن اردوان را ز خون کرد پاک